W Armii Krajowej wed³ug planu odtwarzania si³ zbrojnych formowano te oddzia³y, które przed wojn± stacjonowa³y na danym terenie. We Lwowie dotyczy³o to miêdzy innymi 14 Pu³ku U³anów, który w Armii Krajowej by³ tylko z nazwy kawaleri±, bo w rzeczywisto¶ci sk³ada³ siê ze szwadronów pieszych, a w za³o¿eniu mia³ byæ nie pu³kiem konnym lecz zmotoryzowanym. Plutony i nastêpnie po rozwiniêciu szwadrony nosi³y nazwê „oddzia³ów le¶nych" mimo, ¿e nie by³y roz­mieszczone w lasach, ale w ich pobli¿u, we wsiach i osadach po³o¿onych na wschód od miasta. W tych oddzia³ach nie by³o prawie zupe³nie Jaz³owiaków z poprzedniego okresu istnienia pu³ku, ani w¶ród kadry oficerskiej, ani w¶ród szeregowych. Na dowódcê pu³ku wyznaczono uciekiniera z niewoli niemieckiej, kapitana armii jugos³owiañskiej, Serba, Dragana Sotirovica pseudonim „Dra¿a". Pu³k wiosn± 1944 r. liczy³ blisko 900 ludzi. Pocz±tkowo oddzia³y le¶ne 14 Pu³ku U³anów broni³y polskich wsi przed napadami Ukraiñców. W akcji „Burza", po zbli¿eniu siê do Lwowa frontu sowieckiego, oddzia³y Armii Krajowej Okrêgu Lwowskiego wspó³dzia³a³y z wojskami Armii Czerwonej w zdobyciu Lwowa i w walkach z Niemcami. „W podziêce" za to sowieci rozbroili Polaków, oficerów aresztowali, szeregowych wcielili do Armii Czerwonej, a opornych te¿ aresztowali skazuj±c na wieloletni pobyt w ³agrach. Czê¶æ 14 Pu³ku uda³o siê kpt. „Dra¿y" wyprowadziæ za San i dalej przez ¦l±sk a¿ do amerykañskiej strefy okupacyjnej Niemiec, ratuj±c w ten sposób przed represjami ZSRR. Wed³ug niepe³nej listy strat, podczas dzia³añ pu³ku we Lwowie i jego okolicach poleg³o i zmar³o z ran ponad 30 ¿o³nierzy 14 Pu³ku U³anów.